Το δάκρυ του παπά Γιώργη στο Καμάρι

Καλή Μεγάλη Πέμπτη.
Θάθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια στιγμή στο μέλλον, αυτά που ζω καθημερινά στις εκκλησιές μας.
Είναι πολλά.
Όμως θα σταθώ σε κάτι που συναντώ σε όλες τις ακολουθίες:
Τη συγκίνηση και το δάκρυ των παπάδων μας στις άδειες τους εκκλησίες....
Όσο κι αν θέλουν να δείχνουν ψύχραιμοι λυγίζουν...
Και η φωνή τρέμει..
Και το δάκρυ τρέχει..
Πρωτόγνωρες και δύσκολες στιγμές συμπατριώτες μου και πρέπει τα ψυχικά αποθέματα να μην χαθούν.